Δόθηκε μια τελευταία παράσταση - κερί στη μνήμη τού σκηνοθέτη Ανδρέα Μιχαήλ. (+ 181 ΦΩΤΟ).

Παρουσίαση θέματος,

Φωτογραφικό υλικό:

Ανδρέας Κατσιάπης - Γαλανός *

Με ανάμικτα συναισθήματα, συγκίνησης αλλά και χαράς, παρακολούθησε το κοινό την τελευταία θεατρική παράσταση στη μνήμη τού Ανδρέα Μιχαήλ, παράσταση η οποία δόθηκε έναν χρόνο μετά τον θάνατο του αείμνηστου Κύπριου σκηνοθέτη στην Κατερίνη.

Συγκεκριμένα, την Κυριακή 5 Ιανουαρίου 2020, στο Συνεδριακό Κέντρο τού Δ.Κατερίνης (ΕΚΑΒΗ) τα παιδιά τού Θεατρικού Εργαστηρίου ΑΥΛΑΙΑ, που ίδρυσε ο αείμνηστος Ανδρέας Μιχαήλ, παρουσίασαν στη μνήμη τού μεγάλου δασκάλου τους τη μουσική θεατρική παράσταση (μιούζικαλ) με τίτλο «Ζήσε την Αλήθεια σε Χιλιάδες Παραμύθια», που έγραψε ο θεατρικός συγγραφέας, Τάκης Γεωργέλλης.

Πρόκειται για ένα έργο το οποίο είναι για μικρούς και μεγάλους και το οποίο αναφέρεται στην βαθιά παρακμή τής Ελλάδας, σε όλους τούς τομείς, ιδιαίτερα όμως στους τομείς τού πνεύματος, τής παιδείας και του πολιτισμού. Απ' αυτή την παρακμή μπορεί να βγει η Χώρα μόνο δια της επανόδου στην πνευματική παράδοση, στην παιδεία και στον πολιτισμό. 

Η παράσταση αυτή ήταν κερί στη μνήμη τού ανθρώπου που επί 22 χρόνια παρέδωσε θεατρική παιδεία και διαπαιδαγώγησε πάνω από 1.700 παιδιά τής Κατερίνης και της Πιερίας. 

Ακούστηκε ηχητικό, δυόμισι λεπτών, 
με τη φωνή τού Ανδρέα Μιχαήλ, 
να παρουσιάζει το περιεχόμενο του έργου.

Μάλιστα, η παρουσίαση του έργου στο Συνεδριακό Κέντρο Δ.Κατερίνης έγινε μέσα από ένα ηχητικό απόσπασμα που ακούστηκε, διάρκειας δυόμισι λεπτών, με τη φωνή τού ίδιου τού Ανδρέα Μιχαήλ.

Πρόκειται για μικρό απόσπασμα μιας συνέντευξης που είχε παραχωρήσει ο αείμνηστος σκηνοθέτης στις 23/12/2016, στο Δημοτικό Ραδιόφωνο Κατερίνης, στον δημοσιογράφο Ανδρέα Γαλανό.

Όπως είναι ευρύτερα γνωστό, ο Ανδρέας Μιχαήλ ήρθε σε ηλικία 15 ετών στην Ελλάδα ενώ σε ηλικία 75 ετών άφησε την τελευταία του πνοή στην Κατερίνη, στις 6 Ιανουαρίου 2019, την ημέρα των Θεοφανείων. 

Αιμιλία Ζαχαριάδου: Τιμή στη μνήμη 
τού μεγάλου σκηνοθέτη Ανδρέα Μιχαήλ.

Η εκδήλωση άρχισε με ομιλία τής Κύπριας εκπαιδευτικού, Αιμιλίας Ζαχαριάδου, η οποία με δάκρυα στα μάτια απευθύνθηκε σε παλιές μαθήτριες, παλιούς μαθητές, γονείς και μικρά παιδιά απαγγέλλοντας, αρχικά, έναν στίχο που έγραψε ο Μιχαήλ Χατζημιχαήλ στη μνήμη τού Ανδρέα Μιχαήλ:

«Αντρέα, λάμνε στο καλόν

τζαι στην καλήν την ώραν,

τζαι εσίεις της αγάπης μας

τα μυρωδάτα φκιόρα.

Έτσι αποχαιρετήσαμε πριν από έναν χρόνο τον Ανδρέα Μιχαήλ μέσω τού φίλου του, Μιχαήλ Χατζημιχαήλ, μελετητή τής κυπριακής μουσικής παράδοσης.

Σήμερα είμαστε εδώ για να τιμήσουμε όλοι μαζί έναν πραγματικό άνθρωπο της τέχνης που γαλούχησε γενιές και γενιές στον κόσμο τού θεάματος. 

Οι 4 φωτογραφίες που ακολουθούν, 

είναι φωτογραφίες αρχείου. 

Ο αντιστασιακός μαθητής, Ανδρέας Μιχαήλ, φυγαδεύεται από τον Κάμπο Λευκωσίας για να αποφύγει τη σύλληψη των Άγγλων.

Ο Ανδρέας Μιχαήλ γεννήθηκε στον Κάμπο Τσακίστρας τής επαρχίας Λευκωσίας, το 1942, όταν η Κύπρος βρισκόταν κάτω από αγγλική κατοχή. Σήμερα το χωριό του είναι υπό τουρκική κατοχή.

Πατριώτης, αγωνιστής από τα μαθητικά του χρόνια, οργάνωνε ενέδρες μαζί με άλλους μαθητές εναντίον των Άγγλων, διότι πίστευε στην ελευθερία τής πατρίδας.

Αγωνιζόταν με τόσο πάθος που αυτή η μαθητική ομάδα έγινε ο φόβος των Άγγλων. Έτσι, 15 χρονών παιδί, φυγαδεύεται μαζί με άλλα παιδιά στη μητέρα πατρίδα, στην Ελλάδα, στο νησί Λέρο, μέχρι να τελειώσει το Λύκειο. 

Οι σπουδές του, η σταδιοδρομία του, οι επιτυχίες του 
στα μεγάλα θέατρα των Αθηνών και στο εξωτερικό.

Ακολούθως, στην Αθήνα τελειώνει την Ανώτερη Δραματική Σχολή και Σχολή Σκηνοθετών. Εργάστηκε δίπλα σε καταξιωμένους σκηνοθέτες όπως ο Βασίλης Γεωργιάδης, ο Γρηγόρης Γρηγορίου, ο Αλέκος Σακελάριος κ.ά. Συνεργάστηκε με κορυφαίους ηθοποιούς όπως ο Σταυρίδης, ο Ρίζος, ο Χατζηχρήστος, ο Μουστάκας και με πολλούς άλλους.

Σκηνοθέτησε πολλές ταινίες μικρού και μεγάλου μήκους, όπως επίσης και πολύ γνωστές τηλεοπτικές σειρές. Σκηνοθέτησε, επίσης, συναυλίες μεγάλων μουσικών καλλιτεχνών σε ανοικτούς χώρους όχι μόνο εδώ στην Ελλάδα αλλά και στο εξωτερικό, όπως π.χ. στο Γουέμπλεϊ, στην Αγγλία.

Διετέλεσε μέλος τής Εταιρίας Ελλήνων Σκηνοθετών, της Ευρωπαϊκής Ομοσπονδίας Σκηνοθετών καθώς και μέλος τής Κριτικής Επιτροπής τού Υπουργείου Πολιτισμού για τα κρατικά βραβεία.

Επίσης, ίδρυσε εδώ στην Κατερίνη τον κυπριακό σύλλογο «Ευαγόρας» και για 20 χρόνια ήταν μέλος τής Ομοσπονδίας Κυπριακών Οργανώσεων Ελλάδα. 

Τα τελευταία 22 χρόνια τής ζωής του στην Κατερίνη, 
όπου ίδρυσε το Θεατρικό Εργαστήρι «ΑΥΛΑΙΑ».  

Εδώ και 22 χρόνια ίδρυσε στην Κατερίνη το θεατρικό εργαστήρι «ΑΥΛΑΙΑ» όπου μαθήτευσαν πάνω από 1.700 μαθητές και μαθήτριες. Στο εργαστήρι του τον γνωρίσαμε όλοι εμείς.

Ήταν ο φίλος που οι ατελείωτες συζητήσεις μάς γαλήνευαν την ψυχή. Ηχεί, ακόμη, στα αυτιά μου η φράση του: «Δεν έχει δεν μπορώ, δεν θέλω».

Ήταν ο συνεργάτης μου στην πολύμηνη προετοιμασία των θεατρικών έργων που ανεβάσαμε με το σχολείο. Οι μέρες και οι ώρες εκείνες ήταν ανεπανάληπτες, δημιουργικές και πάντα επιτυχημένες.

Ο Ανδρέας Μιχαήλ ήταν ο συμπατριώτης που η αγάπη του για την Κύπρο ήταν άσβεστη. Μέσω του θεάτρου, ήθελε πάντα να κάνει γνωστή αυτή την αγάπη του για την κατεχόμενη πατρίδα, μια πληγή που δεν έκλεισε ποτέ…

Αυτόν τον άνθρωπο γνωρίσατε όλοι, ιδιαίτερα εσείς οι μαθητές του και οι μαθήτριές του. 

Μια τελευταία παράσταση, ένα κεράκι 
στη μνήμη τού μεγάλου σκηνοθέτη.

Σήμερα, λοιπόν, Κυριακή 5 Ιανουαρίου 2020, τα παιδιά τού Θεατρικού Εργαστηρίου ΑΥΛΑΙΑ, που ίδρυσε ο αείμνηστος Ανδρέας Μιχαήλ, παρουσιάζουν μια τελευταία θεατρική παράσταση προς τιμήν τού μεγάλου δασκάλου τους, ο οποίος, όπως προαναφέραμε, ήρθε σε ηλικία 15 ετών στην Ελλάδα. Και σε ηλικία 75 ετών άφησε την τελευταία του πνοή στην Κατερίνη μας, στις 6 Ιανουαρίου 2019, την άγια ημέρα των Θεοφανείων.

Πρόκειται για τη μουσική θεατρική παράσταση (μιούζικαλ) με τίτλο «Ζήσε την Αλήθεια σε Χιλιάδες Παραμύθια», που έγραψε ο θεατρικός συγγραφέας, Τάκης Γεωργέλλης. Πρόκειται για ένα έργο το οποίο είναι για μικρούς και μεγάλους.

Η παράσταση αυτή είναι ένα κερί στη μνήμη τού ανθρώπου που επί 22 χρόνια παρέδωσε θεατρική παιδεία και διαπαιδαγώγησε πάνω από 1.700 παιδιά τής Κατερίνης και της Πιερίας. 

Η συγγραφή τού έργου, η σκηνοθεσία, 
οι μικροί ηθοποιοί και οι ρόλοι τους.

Η θεατρική αυτή παράσταση, αρχικά, σκηνοθετήθηκε από τον ίδιο τον Ανδρέα Μιχαήλ, το 2016, και παρουσιάστηκε πολλές φορές από τότε έως τις 6 Ιανουαρίου 2018, στο Πλατύ Ημαθίας, όπου δόθηκε, με την παρουσία του, η τελευταία εν ζωή παράσταση.

Μετά τον θάνατό του (6/1/2019), η σκηνοθεσία τής παράστασης ήταν αποτέλεσμα ενός ομαδικού έργου με επικεφαλής τη νεαρή σκηνοθέτρια και ηθοποιό Παναγιώτα Ευαγγελοπούλου, τον ηθοποιό Αντώνη Ηλιάδη καθώς επίσης και τον ηθοποιό και συγγραφέα Νίκο Ραφαηλίδη.

Αφηγήτρια: Φαίη Μπίλα.

Γάτος: Παναγιώτα Ευαγγελοπούλου.

Χιονάτη: Μαρία - Κλαίρη Λιακοπούλου.

Πινόκιο: Αντώνης Ηλιάδης.

Κοντορεβιθούλης: Εύα Ζαρώτη.

Μάγισσα: Νίκος Ραφαηλίδης.

Α’ Νάνος: Θανάσης Κοτροκόης.

Β’ Νάνος: Λευτέρης Μπούκλας.

Γ' Νάνος: Τάσος Μπούκλας.

Αγάπη: Αφροδίτη Κωτίδου.

Αλίκη: Πέμη Γκαβαρδίνα. 

Άλλοι συντελεστές που συνέβαλαν 
στην παρουσίασης της θεατρικής παράστασης.

Το έργο, που, όπως προαναφέρθηκε, έγραψε ο θεατρικός συγγραφέας, Τάκης Γεωργέλλης, παρουσιάζεται:

• σε σκηνικά που φιλοτέχνησε ο πολυβραβευμένος καλλιτέχνης Κωνσταντίνος Ξενόπουλος,

• σε μουσικές που συνέθεσε, εκτέλεσε και ηχογράφησε ο Ανδρέας Ζιάκας,

• σε εκπληκτικές χορογραφίες που δίδαξε η Φούλα Σαλασίδου,

• αλλά και μέσα από πολύχρωμες ενδυματολογικές εμφανίσεις που εμπνεύστηκε και δημιούργησε η Νίτσα Ξανθοπούλου.

• Ήχος - Φως: Μπάμπης Κοκκινίδης. Μάλιστα, ο κ. Κοκκινίδης παραχώρησε δωρεάν τα μηχανήματά του (για ήχο και φως) προκειμένου να γίνει η τελευταία παράσταση.

• Διευθυντές Σκηνής: Χρήστος Δέλλας, Μιχάλης Α. Μιχαήλ (γιος του αείμνηστου Ανδρέα Μιχαήλ).

• Υπεύθυνος Τύπου & Σύμβουλος: Ανδρέας Κατσιάπης - Γαλανός». 

2 ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ ΑΡΧΕΙΟΥ

ΔΗΜΟΤΙΚΟ ΡΑΔΙΟΦΩΝΟ ΚΑΤΕΡΙΝΗΣ - 23/12/2016. 

Με παρατεταμένα χειροκροτήματα έκλεισε η τελευταία παράσταση στη μνήμη τού Ανδρέα Μιχαήλ.

Λίγο πριν το κλείσιμο της παράστασης και αφού, εν μέσω παρατεταμένων χειροκροτημάτων, βγήκαν οι νεαροί ηθοποιοί για να υποκλιθούν στο κοινό, λίγα λόγια απηύθυνε η νεαρή σκηνοθέτρια και ηθοποιός, Παναγιώτα Ευαγγελοπούλου, καθώς επίσης και ο συγγραφέας και ηθοποιός Νίκος Ραφαηλίδης.

Και αφού έπεσε η αυλαία, παλιοί μαθητές και μαθήτριες του Ανδρέα Μιχαήλ, γονείς, παιδιά και άλλοι από το κοινό έσπευσαν να χαιρετίσουν και να συγχαρούν τη σκηνοθέτρια και ηθοποιό Παναγιώτα Ευαγγελοπούλου καθώς και τις νεαρές και τους νεαρούς ηθοποιούς που συμμετείχαν στην παράσταση του έργου. 

Ευχαριστίες και προς τον Δήμο Κατερίνης για την παραχώρηση της αίθουσας του Συνεδριακού Κέντρου Κατερίνης (ΕΚΑΒΗ).

Φανερά συγκινημένη η Παναγιώτα Ευαγγελοπούλου και απευθυνόμενη προς το κοινό ανέφερε τα εξής:

«Εκ μέρους όλων μας (των νεαρών ηθοποιών που συμμετείχαν στην παράσταση) θα μιλήσω. Θέλουμε να σας ευχαριστήσουμε όλες και όλους εσάς που μας τιμήσατε σήμερα.

Θέλουμε όμως να πούμε και ένα «ευχαριστώ» σε κάποιους συμπολίτες μας που βοήθησαν σήμερα για να γίνει αυτή η παράσταση.

Ευχαριστούμε, λοιπόν, θερμά τον κ. Μπάμπη Κοκκινίδη. Τον ευχαριστούμε για την παρουσία του εδώ σήμερα και για τη δωρεάν μεταφορά και παραχώρηση των συστημάτων του ήχου και των φώτων.

Ευχαριστούμε τον Δήμο Κατερίνης για τη δωρεάν παραχώρηση της αίθουσας (ΕΚΑΒΗ).

Ευχαριστούμε τον Ανδρέα Γαλανό για την πολύτιμη βοήθειά του και για την προώθηση της σημερινής παράστασης.

Επίσης, ένα μεγάλο «ευχαριστώ» να πούμε στον Πολιτιστικό Σύλλογο Μικρασιατών Κατερίνης και συγκεκριμένα στον Πρόεδρο του Συλλόγου, τον κ. Τάσο Μπογιατζή, για τη βοήθειά του (αρκετές πρόβες έγιναν σε χώρο τού Συλλόγου, ενώ άλλες έγιναν στην κατοικία τής σκηνοθέτιδας και ηθοποιού, Παναγιώτας Ευαγγελοπούλου).

Να ευχαριστήσουμε, επίσης, τους κυρίους που είχαμε εδώ στην κονσόλα τού ήχου και των φώτων, τον κ. Γιώργο Πανίδη και τον κ. Γιάννη Κοκελίδη.

Επιπλέον, να ευχαριστήσουμε και τους κυρίους που βοήθησαν εδώ για τη μεταφορά και το στήσιμο των σκηνικών ολόκληρο το απόγευμα του Σαββάτου 4/1/2020. Ευχαριστούμε τον Μιχάλη Μιχαήλ που βοήθησε πολύ καθώς και τον κ. Χρήστο Δέλλα, ευχαριστούμε όμως και τον κ. Νίκο Κωτίδη διότι είχαμε ανάγκη από κάποια πράγματα τα οποία και μας τα έφερε εδώ στην ΕΚΑΒΗ.

Χίλια «ευχαριστώ» στον κ. Βασίλη Ευαγγελόπουλο ο οποίος μας βοήθησε στη μεταφορά των σκηνικών και για πολλά άλλα.

Σας ευχαριστούμε πολύ». (Χειροκροτήματα).

Μετά τις ευχαριστίες που απηύθυνε η Παναγιώτα Ευαγγελοπούλου, κάλεσε στο βήμα τον συγγραφέα και ηθοποιό Νίκο Ραφαηλίδη, για να μοιραστεί κάποιες σκέψεις με το κοινό τής παράστασης:

«Καλησπέρα. Δεν είχα σκοπό να μιλήσω… Όπως είδατε στο παραμύθι, η Χιονάτη χάνει τη ζωή της αλλά τελικά με έναν παραμυθένιο τρόπο η Αλίκη φέρνει τη λύση, σώζει τη ζωή τής Χιονάτης. Μακάρι λοιπόν να υπήρχε αυτή η λύση και στην πραγματική μας τη ζωή…

Πέρυσι που έφυγε από τη ζωή ο δάσκαλός μας, δεν μπορούσα να δεχτώ με τίποτα την ιδέα τού τρόπου που έφυγε, μέσα στο νοσοκομείο… Οπότε προτίμησα να φτιάξω μια δική μου ιστορία στο μυαλό και να του πω «αντίο» στην τελευταία παράσταση που θα παίζαμε γι’ αυτόν, δηλαδή σήμερα.

Για εμένα, σήμερα είναι το προσωπικό μου «αντίο». Θα μπορούσα να προτιμήσω ότι είναι κάπου εκεί πέρα, μας κοιτάζει, θα βγει για τσιγάρο και θα υπάρχει ένα αυτοκίνητο με τον (ηθοποιό) Μουστάκα, τη Βουγιουκλάκη και άλλους και να του πω: Πού ήσουν τόση ώρα; Πάμε! Έχουμε δουλειές, έχουμε να γυρίσουμε ταινίες…

Οπότε, για εμένα, έτσι ολοκληρώνεται η ιστορία και δεν μπορώ να δεχτώ ότι έφυγε με τον τρόπο που μάθαμε»… (Χειροκροτήματα).