Το ότι πολιτικοί παίζουν θέατρο και κάνουν ρόλους, είναι μια πραγματικότητα!
*
Λαζόπουλος, Πιατάς
και Φιλιππίδου απαντούν σε ερώτηση του Ανδρέα Κατσιάπη
- Γαλανού, αν η λέξη «ρόλος» μπορεί να ταιριάζει με την πολιτική και τους
πολιτικούς!
*
Η συζήτηση αυτή αναπτύχθηκε στο πλαίσιο Συνέντευξης Τύπου που έδωσαν οι τρεις
ηθοποιοί στα γραφεία τού Φεστιβάλ Ολύμπου.
*
Κριτική για τον τρόπο διοργάνωσης της Συνέντευξης Τύπου άσκησε ο Δημοσιογράφος Ανδρέας Κατσιάπης
- Γαλανός. Τί απάντησε, με καλή διάθεση, ο Λάκης
Λαζόπουλος.
Παρουσίαση,
σχολιασμός, κριτική:
Ανδρέας Κατσιάπης - Γαλανός
*
Γιατί χρησιμοποιούμε τη γαλλική λέξη
«ρόλος» στην πολιτική (ή και αλλού); Ταιριάζει, άραγε, μια τέτοια λέξη στην
πολιτική και στους πολιτικούς; Τους ταιριάζει, άραγε, αν σκεφθεί κανείς ότι η
λέξη «ρόλος» σημαίνει ότι κάποιος ή κάποια παριστάνει κάτι που δεν είναι; Η
πολιτική μπορεί, άραγε, να είναι ένα θέατρο ρόλων; Και οι πολιτικοί μπορούν να
παίζουν πολιτικό θέατρο εντός και εκτός Βουλής;
Το θέμα αυτό έθεσε ο Δημοσιογράφος
Ανδρέας - Κατσιάπης Γαλανός στο πλαίσιο
μιας (προβληματικής, από άποψης διοργάνωσης) συνέντευξης τύπου που
πραγματοποιήθηκε το μεσημέρι τής Παρασκευής 27 Ιουλίου 2018, στα γραφεία τού Φεστιβάλ Ολύμπου, πριν από την
παράσταση «Βάτραχοι».
Στη συνέντευξη τύπου συμμετείχαν
οι ηθοποιοί Λάκης
Λαζόπουλος, Δημήτρης Πιατάς και Σοφία Φιλιππίδου.
Είναι η πολιτική ένα θέατρο; Κάνουν ρόλους οι πολιτικοί;
Ανδρέας Κατσιάπης - Γαλανός: Κατά τη
διάρκεια της συνέντευξης άκουσα (από τα στόματά σας) να επαναλαμβάνεται η λέξη «ρόλος».
Είναι μια λέξη γαλλική που συνήθως χρησιμοποιείται στον κόσμο τού θεάτρου (και του
κινηματογράφου), αλλά την ακούω συχνά να χρησιμοποιείται και στην πολιτική. Λένε
κάποιοι: «Ο ρόλος τού πολιτικού»!
Ρωτώ, λοιπόν, και τους τρεις
ηθοποιούς: Σας έχει κάνει ποτέ εντύπωση; Θεωρείτε ότι (η λέξη «ρόλος») είναι
μια εύστοχη λέξη (που πρέπει) να χρησιμοποιείται στην πολιτική; (Χρησιμοποιώντας όμως για
τους πολιτικούς τη λέξη) «ρόλος», σημαίνει: Παριστάνεις κάτι (που δεν είσαι)! Ή (άραγε,
να υποθέσουμε ότι η λέξη αυτή) είναι κάτι που πλέον έχει μπει στη ζωή μας και
την αφήνουμε να περνάει έτσι;
Λάκης Λαζόπουλος: Ένας ηθοποιός μπαίνει (έχει
είσοδο) σε μία άλλη ψυχοσύνθεση, άρα, έτσι κι αλλιώς υποδύεται κάτι από το
οποίο έχει και έξοδο (βγαίνει απ’ αυτήν την ψυχοσύνθεση, απ’ αυτόν τον ρόλο). Αυτή
είναι και η διαφορά (τού ηθοποιού) με τον τρελό, ξέρετε… Γιατί ο τρελός μπαίνει
στον ρόλο και δεν βγαίνει… Ενώ ο ηθοποιός βγαίνει, γι’ αυτό και δεν τρελαίνεται…
(Το ότι) οι πολιτικοί μπαίνουν σε
ρόλους, είναι γνωστό, διότι υπάρχουν οι δημόσιες σχέσεις, η δημόσια εικόνα… Βλέπεις
ανθρώπους (πολιτικούς) που εμφανίζονταν σαν να παίζουν έναν ρόλο ότι είναι
αμέριμνοι… Υπάρχει ένας ρόλος, (λοιπόν). Το καταλαβαίνουν όλοι.
Αλλά υπάρχει και ένα ψεύδος από
τον κόσμο, πολλές φορές, το οποίο ψεύδος επιτρέπει την ανάπτυξη των ρόλων.
Δηλαδή είναι συνολικό το ψεύδος. Δεν αναπτύσσεται ένας ρόλος
όταν δεν υπάρχει μια συμμαχία ρόλων (πολιτικών και κόσμου).
Σοφία Φιλιππίδου: Τα λόγια που λέμε ως ηθοποιοί
και ως ρόλοι, δεν είναι δικά μας. Είναι λόγια τού συγγραφέα… Δεν ξέρω, οι
πολιτικοί, τα λόγια που λένε αν είναι δικά τους. Αυτό είναι ένα (θέμα, ένα
ζητούμενο)…
Δημήτρης Πιατάς: Οι ηθοποιοί πρέπει να κάνουν
ρόλους. Αυτή είναι η διαφορά μας, ξέρετε.
Σοφία Φιλιππίδου: Η δουλειά μας είναι αυτή…
Δημήτρης Πιατάς: Δηλαδή, εμείς
διαχειριζόμαστε το «ψεύδος» -γιατί είναι όλο αυτό «ψεύδος» που κάνουμε- οπότε
για να το διαχειριστείς, απαραίτητη προϋπόθεση είναι να είσαι ειλικρινής.
Προβληματική η συνέντευξη τύπου
Η συνέντευξη τύπου
πραγματοποιήθηκε στα γραφεία τού Οργανισμού Φεστιβάλ Ολύμπου, στο κτίριο της Περιφερειακής
Ενότητας Πιερίας.
Πραγματοποιήθηκε σε έναν χώρο
όπου οι τρεις ηθοποιοί, Λάκης Λαζόπουλος, Δημήτρης Πιατάς και Σοφία
Φιλιππίδου, κάθισαν στην άκρη ενός τραπεζιού που βρισκόταν πολύ
κοντά στη θύρα τού γραφείου, το οποίο ήταν σχετικά μικρό για να επαρκέσει καλλιτέχνες,
Δημοσιογράφους, στελέχη τού Φεστιβάλ και πολίτες προκειμένου να διεξαχθεί
απρόσκοπτα μια συνέντευξη τύπου στην οποία θα συμμετείχαν οι τρεις φημισμένοι
ηθοποιοί.
Το ότι τοποθετήθηκαν οι τρεις
ηθοποιοί στην άκρη τού τραπεζιού, κοντά στη θύρα τού γραφείου, αυτό έγινε
προκειμένου να αποτυπωθεί από τις κάμερες και τους φωτογραφικούς φακούς το
σκηνικό όπισθεν των ηθοποιών (κάδρα με αφίσες τού Φεστιβάλ Ολύμπου).
Ωστόσο, εάν ένας Δημοσιογράφος ή
φωτογράφος ήθελε να κινηθεί εντός τού στενού αυτού χώρου προκειμένου να βγάλει
φωτογραφίες, ήταν αναγκασμένος να κινηθεί και
πίσω από τους τρεις ηθοποιούς, γεγονός που αποτυπώνονταν από τις κάμερες ή και
από τους φωτογραφικούς φακούς.
Επίσης, σοβαρό πρόβλημα
προκλήθηκε σε μικρόφωνα κάποιων καμερών
και μαγνητοφώνων που έκαναν λήψη εικόνας και ήχου, εξαιτίας κινητών τηλεφώνων,
που ναι μεν ήταν σε αθόρυβη λειτουργία, ωστόσο προκαλούσαν σοβαρές παρεμβολές
μέχρι σε σημείο όπου, όπως διαπιστώθηκε αργότερα, δεν αποτυπώθηκαν ολόκληρες φράσεις των ηθοποιών…
Δεξιά και αριστερά των ηθοποιών
παρακάθισαν στελέχη τού Φεστιβάλ Ολύμπου (υπήρχαν, επομένως, ελάχιστες θέσεις
για να κάτσουν οι Δημοσιογράφοι). Στην άλλη πλευρά στήθηκαν οι κάμερες. Δεξιά
και αριστερά στους δύο «διαδρόμους» επιχείρησαν να κάνουν το έργο τους οι
τοπικοί Δημοσιογράφοι, δηλαδή να βγάλουν φωτογραφίες αλλά και να κρατήσουν (;)
σημειώσεις, έστω όρθιοι, αν βέβαια μπορούσαν. Η αλήθεια είναι ότι δεν μπορούσαν…
Η συνέντευξη τύπου άρχισε με
καθυστέρηση, μάλλον όχι με ευθύνη των διοικούντων τού Φεστιβάλ. Αλλά κι όταν,
υποτίθεται, άρχισε η συνέντευξη, η συζήτηση δεν γινόταν μεταξύ των ηθοποιών και
των Δημοσιογράφων αλλά μεταξύ των ηθοποιών και των ανθρώπων τού Φεστιβάλ. Για
περίπου 30 λεπτά γινόταν μια συζήτηση, που μόνο με συνέντευξη δεν έμοιαζε.
Μετά από περίπου 30 λεπτά, ο
Δημοσιογράφος Ανδρέας Κατσιάπης - Γαλανός
εξέφρασε με κινήσεις (περισσότερο) τη δυσφορία του, καθώς επίσης και με
ψιθυριστές παρατηρήσεις οι οποίες έγιναν αντιληπτές από ανθρώπους τού Φεστιβάλ
Ολύμπου. Και τότε, μετά από παρέμβαση της συναδέλφου Δημοσιογράφου, Ελίνας
Διαμαντοπούλου,… κάπου μετά τα 30 λεπτά ξεκίνησε η συνέντευξη.
ο Δημοσιογράφος Ανδρέας
Κατσιάπης - Γαλανός προτού υποβάλλει τις δύο ερωτήσεις του, είπε ότι
θα ασκήσει και την κριτική του, μιας και υπάρχει ακόμα Δημοκρατία στη Χώρα και
επομένως δεν έχει ακόμα απαγορευτεί η δημοσιογραφική κριτική για κακώς κείμενα.
Εκεί λοιπόν ο Δημοσιογράφος έθιξε,
πάρα πολύ σύντομα, το ζήτημα
του χώρου διεξαγωγής τής Συνέντευξης Τύπου αλλά και το ζήτημα της καθυστέρησης έναρξης
της Συνέντευξης, επειδή -κατά περίεργο τρόπο- αντί για συνέντευξη γινόταν
συζήτηση μεταξύ των ηθοποιών και των ανθρώπων τού Φεστιβάλ.
Από την πλευρά του, ο Λάκης
Λαζόπουλος απευθυνόμενος προς
τον Δημοσιογράφο Ανδρέα Κατσιάπη - Γαλανό
επισήμανε: «Συμμερίζομαι αυτό που είπατε για τους χρόνους, αλλά εδώ βρήκαμε μια
κατάσταση πιο φιλική και σταθήκαμε πιο φιλικά. Όταν πάμε κι εμείς παρέα κάπου
αλλού, είμαστε πιο τυπικοί και ως προς τους χρόνους… Δηλαδή εδώ αισθανθήκαμε
πιο οικογενειακά».
Και επειδή ο Δημοσιογράφος Ανδρέας
Κατσιάπης - Γαλανός δεν ήθελε να προσβάλλει τούς ηθοποιούς που ήταν
καλεσμένοι τής συνέντευξης (και που δεν έφταιγαν για την όλη κατάσταση) και δεν
ήθελε να προκαλέσει μεγαλύτερο πρόβλημα, χαμογέλασε, συμφώνησε… Έτσι η
ατμόσφαιρα «ελάφρυνε». Και η συνέντευξη κύλισε και ολοκληρώθηκε ομαλά.
Πώς γίνεται μια συνέντευξη τύπου (σχόλιο)
Το πρόβλημα με τις συνεντεύξεις
τύπου δεν αφορά μόνο το Φεστιβάλ Ολύμπου. Αφορά και άλλους φορείς. Αφορά και
την ανοχή των τοπικών Δημοσιογράφων. Κακώς!
Γενικότερο πρόβλημα
αντιμετωπίζουν οι τοπικοί Δημοσιογράφοι με διάφορους φορείς. Υπάρχουν βέβαια φορείς
που πραγματικά σέβονται το δημοσιογραφικό λειτούργημα και οι συνεντεύξεις τύπου
έχουν ένα συγκεκριμένο τυπικό που βοηθά το έργο τους.
Στο πλαίσιο αυτού του τυπικού, στις
πρώτες σειρές των καθισμάτων, απέναντι από το τραπέζι των ανθρώπων που δίνουν
τη συνέντευξη, κάθονται οι τοπικοί Δημοσιογράφοι. Αν όμως η συνέντευξη γίνεται γύρω
γύρω από ένα τραπέζι, τότε δεξιά και αριστερά ή και απέναντι των συνεντευξιαζομένων
(και ενός ή δυο διοικούντων), κάθονται οι Δημοσιογράφοι. Κανείς άλλος.
Πίσω από τους Δημοσιογράφους
μπορούν να κάθονται, σιωπηλά, κάποια μέλη τού φορέα που διεξάγει τη συνέντευξη
ή και κάποιοι προσκεκλημένοι πολίτες. Και βεβαίως, αυτά τα μέλη και οι πολίτες παραμένουν
σιωπηλοί, δεν παρεμβαίνουν στη συνέντευξη ούτε με τοποθετήσεις, ούτε με ερωτήσεις.
Μετά το πέρας τής συνέντευξης, μπορούν να κάνουν ό,τι θέλουν (φυσικά, μέσα στο
πλαίσιο που τους επιτρέπει ο φορέας που τους κάλεσε).
Εννοείται, οι διοργανωτές μπορούν
να πουν κι εκείνοι δυο λόγια στην αρχή. Και μετά ο λόγος ανήκει στους προσκεκλημένους
προς συνέντευξη (πολιτικούς, καλλιτέχνες κλπ) και στους Δημοσιογράφους.
Συνεντεύξεις Τύπου που μοιάζουν με παρωδία
Υπάρχουν όμως και φορείς που δεν
έχουν κατανοήσει το τί σημαίνει συνέντευξη τύπου. Αυτοί οι φορείς καλούν κόσμο
και κοσμάκη και …κάπου στο βάθος υπάρχουν και Δημοσιογράφοι. Γίνεται δηλαδή
κάτι σαν φιέστα, όπου οι Δημοσιογράφοι είναι κάτι σαν …παρατρεχάμενοι. Αυτοί οι
φορείς, λοιπόν, δεν έχουν κατανοήσει ότι η συνέντευξη τύπου είναι μια
διαδικασία που γίνεται, αποκλειστικά,
μεταξύ προσκεκλημένων προς συνέντευξη (π.χ. πολιτικών, καλλιτεχνών κλπ) και
Δημοσιογράφων.
Το κακό είναι ότι υπάρχουν και τοπικοί
Δημοσιογράφοι που ανέχονται τέτοιου είδους συμπεριφορές (που προαναφέρθηκαν)
κατά τη διάρκεια μιας τέτοια συνέντευξης η οποία, στην περίπτωση αυτή, μοιάζει
με παρωδία. Και μετά, οι δημοσιογράφοι αυτοί, απλώς εκφράζουν μεταξύ τους το
παράπονο για τις συμπεριφορές πολιτικών αλλά και εκπροσώπων αρχών, φορέων και πολιτιστικών
συλλόγων.
Ιδιαίτερα δε, όταν τέτοιου είδους
συμπεριφορές παρατηρούνται σε πολιτιστικούς συλλόγους, απορεί κανείς
(Δημοσιογράφος ή Πολίτης) με αυτές τις συμπεριφορές, διότι γίνεται μια
συνέντευξη τύπου που τη διοργανώνει ένας σύλλογος πολιτισμού, συνέντευξη όμως από
την οποία απουσιάζει ο πολιτισμός.
Πολιτισμός, ωστόσο δεν είναι μόνο
οι πολιτιστικές εκδηλώσεις, όπως ίσως θεωρούν πολλοί εδώ στην Πιερία, αλλά και
ευρύτερα. Πολιτισμός είναι η ίδια μας η ζωή. Καθημερινά, δηλαδή, το πως λειτουργούμε
συνολικά, το πώς μιλάμε, το πώς κινούμαστε, το πώς συμπεριφερόμαστε, το πώς
οργανώνουμε εκδηλώσεις, το πώς σκεφτόμαστε, το πώς πράττουμε…
Και μια πρόταση…
Και μιας και μιλάμε για το
φεστιβάλ Ολύμπου, ας καταθέσουμε και τη δική μας πρόταση.
Όταν λοιπόν γίνονται συνεντεύξεις
με καλλιτέχνες που δεν τους βλέπουμε τόσο συχνά στην Πιερία (άρα προσελκύουν
πολλούς Δημοσιογράφους, κάμερες, φωτογράφους κλπ), οι συνεντεύξεις αυτές θα
μπορούσαν να γίνονται στην αίθουσα συνεδριάσεων του τ. Νομαρχιακού Συμβουλίου
Πιερίας, αίθουσα που σήμερα ανήκει στην Αντιπεριφέρεια Πιερίας και που η
Αντιπεριφερειάρχης, από όσο γνωρίζουμε, δεν έχει κανένα πρόβλημα να την
παραχωρήσει.
Εκεί, λοιπόν, νομίζουμε ότι μπορεί
να γίνει και μια πολιτισμένη συνέντευξη τύπου! Και όλοι να είναι
ευχαριστημένοι: Καλεσμένοι, διοργανωτές, Δημοσιογράφοι, άλλοι πολίτες, εφόσον
βέβαια τηρηθούν και κάποιες από τις προϋποθέσεις που προαναφέραμε.
Υ.Γ.: Τούτες οι γραμμές, τούτες οι σκέψεις κατατίθενται με προσοχή
και σεβασμό τόσο στο έργο αρχών και φορέων, όσο και στο λειτούργημα των
Δημοσιογράφων.
Κατατίθενται, για πρώτη φορά, μήπως και γίνει κατανοητό το τί
σημαίνει συνέντευξη τύπου.
Αν όμως αυτό συνεχίζει, στο μέλλον, να μη γίνεται κατανοητό από
ορισμένους φορείς, τότε θα επανέλθουμε. Και μάλιστα με δριμύτερη γλώσσα.
