Αναρτήσεις

Προβολή αναρτήσεων από Μάρτιος, 2018

Ύβρεις, απειλές, έπαρση… Δεν ξέχασαν και δεν έμαθαν τίποτε οι Κομμουνιστές τού Λιτοχώρου;

Εικόνα
  Γράφει ο Αντώνης Ι. Ζαρκανέλας, π. Γενικός Διευθυντής Ανάπτυξης της Νομαρχίας Θεσσαλονίκης . Επιμέλεια Ανάρτησης: Αλκμήνη Αλησμόνη (Alkmini Alismoni) Όπως κάθε χρόνο έτσι και φέτος πραγματοποιήθηκε στο Λιτόχωρο, από τον Σύνδεσμο Αποστράτων Σωμάτων Ασφαλείας ν. Πιερίας με τη συμμετοχή μεγάλου αριθμού άλλων οργανώσεων από ολόκληρη την Ελλάδα και πλήθους κόσμου, το ετήσιο μνημόσυνο της επίθεσης ένοπλων κομμουνιστών στο Λιτόχωρο. Η επίθεση αυτή σημειώθηκε το βράδυ της 30 ης Μαρτίου 1946 προς ξημερώματα Κυριακής 31 ης Μαρτίου 1946, ημέρας Εθνικών Εκλογών, από ομάδα ένοπλων κομμουνιστών εναντίον του Αστυνομικού Τμήματος Λιτοχώρου, το οποίο συστεγάζονταν στον πρώτο όροφο του ίδιου κτιρίου με την Κοινότητα Λιτοχώρου η οποία στεγάζονταν στο υπερυψωμένο ισόγειο και, εναντίον ενοικιασμένου κτιρίου στο οποίο είχε καταλύσει το Μεταβατικό Απόσπασμα Χωροφυλακής με δέκα χωροφύλακες. Στα γραφεία του Σταθμού Χωροφυλακής Λιτοχώρου στρατωνίστηκε δεκαμελές απόσπασμα

Σπύρος Κουλκουδίνας: Nα παραμερίσουμε το «εγώ» και να προτάξουμε το «εμείς»!

Εικόνα
* ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΤΟΥ ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΥ ΑΝΔΡΕΑ ΚΑΤΣΙΑΠΗ - ΓΑΛΑΝΟΥ ΜΕ ΤΟΝ ΠΡΟΕΔΡΟ ΤΗΣ ΔΗΜ.Τ.Ο. Ν.Δ.ΚΑΤΕΡΙΝΗΣ. * Ο ΣΠΥΡΟΣ ΚΟΥΛΚΟΥΔΙΝΑΣ ΜΙΛΑ ΓΙΑ ΚΑΠΟΙΕΣ ΑΞΙΟΠΡΟΣΕΚΤΕΣ ΕΞΕΛΙΞΕΙΣ ΣΤΗ ΧΩΡΑ, ΣΤΗ Ν.Δ., ΣΤΗ ΝΟ.Δ.Ε. ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΚΟΜΜΑΤΙΚΗ ΟΡΓΑΝΩΣΗ ΚΑΤΕΡΙΝΗΣ. * ΑΝΑΦΕΡΕΤΑΙ ΣΤΗΝ «ΥΠΟΘΕΣΗ NOVARTIS » Η ΟΠΟΙΑ, ΟΠΩΣ ΛΕΕΙ, ΑΝΑΔΕΙΧΘΗΚΕ ΣΚΟΠΙΜΑ ΜΕΤΑ ΤΑ ΟΓΚΩΔΗ ΣΥΛΛΑΛΗΤΗΡΙΑ ΓΙΑ ΤΟ ΟΝΟΜΑ ΤΩΝ ΣΚΟΠΙΩΝ * ΜΙΛΑ ΚΑΙ ΓΙΑ ΤΗ ΣΥΛΛΗΨΗ ΚΑΙ ΚΡΑΤΗΣΗ ΤΩΝ ΔΥΟ ΣΤΡΑΤΕΥΜΕΝΩΝ ΜΑΣ ΣΤΗΝ ΤΟΥΡΚΙΑ * ΑΝΑΔΕΙΚΝΥΕΙ ΚΑΠΟΙΕΣ ΑΠΟ ΤΙΣ ΠΡΟΤΕΡΑΙΤΟΤΗΤΕΣ ΤΗΣ ΝΕΑΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ ΟΤΑΝ Ο ΚΥΡΙΑΚΟΣ ΜΗΤΣΟΤΑΚΗΣ ΓΙΝΕΙ ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΟΣ * ΣΥΖΗΤΑ ΓΙΑ ΤΟ ΕΡΓΟ ΤΗΣ ΔΗΜ.Τ.Ο. Ν.Δ. ΚΑΤΕΡΙΝΗΣ ΤΗΝ ΠΕΡΑΣΜΕΝΗ ΔΙΕΤΙΑ ΚΑΙ ΣΗΜΕΙΩΝΕΙ ΟΤΙ ΘΑ ΘΕΣΕΙ ΕΚ ΝΕΟΥ ΥΠΟΨΗΦΙΟΤΗΤΑ ΓΙΑ ΠΡΟΕΔΡΟΣ * ΑΝΑΦΕΡΕΤΑΙ ΤΕΛΟΣ ΚΑΙ ΣΤΙΣ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΕΣ ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗΣ ΣΤΕΛΕΧΩΝ ΣΤΗΝ ΚΟΙΝΩΝΙΑ ΚΑΙ ΣΤΗ ΝΕΑ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ Μια συνέντευξη πολιτική έχει πάντοτε το δικό της ξεχωριστό ενδιαφέρον, ιδιαίτερα όταν ο λόγος περιστρέφεται όχι μόνο στην κεντρική πολιτική σκηνή αλλά και σε τοπικά θέματα και

Ανδρέας Καρασαββίδης: Με ενότητα, ομοψυχία και αλληλεγγύη θα προχωρήσουμε μπροστά!

Εικόνα
Ήταν Μάρτιος του 1821 που μια χούφτα Έλληνες μας έδειξαν τον δρόμο προς την Ελευθερία. Υψώνοντας την Γαλανόλευκη Σημαία σήμερα στα σπίτια μας, η σκέψη αυτόματα γυρνάει πίσω 197 ολόκληρα χρόνια.  Γιορτάζουμε όλοι μας την διπλή εορτή της Εθνικής Παλιγγενεσίας και του Ευαγγελισμού της Θεοτόκου. Η Επέτειος αυτή μας θυμίζει την θέληση ενός ολόκληρου λαού για Ελευθερία και Ανεξαρτησία από τα δεσμά ενός αδίστακτου Οθωμανικού Κράτους, που με την βοήθεια του Θεού και της Παναγίας βρήκε το θάρρος και την δύναμη να ελευθερωθεί τότε από τον Τούρκικο ζυγό. Σήμερα σαν άλλο 1821 μετά τις τόσες συνεχιζόμενες Τουρκικές προκλήσεις, το μήνυμα της Εθνεγερσίας είναι πραγματικά τόσο πολύ επίκαιρο. Σήμερα στην Τουρκία είναι αιχμάλωτοι δύο Έλληνες στρατιωτικοί χωρίς να υπάρχει στην πραγματικότητα κάποιος σοβαρός λόγος.  Ο μόνος λόγος, είναι η επίδειξη δύναμης σαν άλλοτε της Τουρκίας απέναντι στην Ελλάδα. Εμείς σήμερα καλούμαστε να αντισταθούμε σε όσους επιβουλεύονται την Εθνική Ανεξαρτησ

Μνήμες από την Παρέλαση της 25ης Μαρτίου τού 1951 !

Εικόνα
Γράφει ο Δημήτρης Ρουκάς * Κατερίνη 25 η  Μαρτίου 1951 !  Κορίτσια του (εξαταξίου) Γυμνασίου Κατερίνης με παραδοσιακές φορεσιές παρελαύνουν μπροστά από τους επισήμους στο ύψος της πλατείας Ελευθερίας, στον κεντρικό δρόμο τής Μεγάλου Αλεξάνδρου, πριν 67 χρόνια. Στα νεανικά κοριτσίστικα πρόσωπα, σ’ αυτή την ασπρόμαυρη φωτογραφία «Ενθύμιον» της παρέλασης της 25 ης  Μαρτίου του 1951, ίσως με κάποια δυσκολία μπορέσουμε να διακρίνουμε γνώριμα γυναικεία πρόσωπα. Ίσως να αναγνωρίσουμε τη γιαγιά μας, τη μητέρα μας ή τη θεία μας, και οι μεγαλύτεροι ίσως αναγνωρίσουν ακόμη και την αδελφή τους. Έχοντας στα χέρια μου την ασπρόμαυρή φωτογραφία τής παρέλασης της 25 ης  Μαρτίου του 1951 και κοιτώντας την, ακούγεται στα αυτιά μου η φωνή τού παλαιού τελετάρχη τής παρέλασης, του σχωρεμένου Μιχάλη Συμεωνίδη και του σημερινού άξιού του, Νίκου Λαμπονίκου: «Σειρά έχουν οι νέες και οι νέοι των Γυμνασίων της πόλης μας. Χειροκροτείστε τη γενιά που αξιώνει δυναμικά ένα καλύτερο αύριο»!

Χαιρετισμοί τής Παναγίας στον Ι.Ν. Κοιμήσεως Θεοτόκου Ελάφου Δήμου Κατερίνης (ΦΩΤΟ & VIDEO)

Εικόνα
Στον Ιερό Ναό Κοιμήσεως Θεοτόκου Ελάφου Δ.Κατερίνης βρίσκεται και εκτίθεται το αντίγραφο της ιστορικής Εικόνας τής Παναγίας των «Χαιρετισμών» ή του «Ακαθίστου», που φυλάσσεται στην Ι.Μ. Διονυσίου Αγίου Όρους. Η πρωτότυπη εικόνα είναι κατασκευασμένη από κηρομαστίχα και με μύρο περιρρεομένη και στο πίσω μέρος, σε αργυρή πλάκα, είναι τυπωμένος ο Αυτοκράτορας Αλέξιος ο Γ’ ο Κομνηνός και ο Όσιος Διονύσιος ο κτήτορας της Μονής. Επίσης, όπισθεν υπάρχει και η εξής επιγραφή: «Αυτή η εικών η Θαυματουργός εστί την οποίαν βάσταξε Σέργιος ο Πατριάρχης περιερχόμενος τα τείχη της Κωνσταντινουπόλεως εδίωξε τους πολεμίους και την οποίαν ο Αυτοκράτωρ Αλέξιος ιδιοχείρως εδώρησε τω Αγίω Διονυσίω». Είναι η Εικόνα τής Παναγίας την οποία ο Σέργιος κατά την ιστορική βραδιά τού 626 κρατώντας την περιήρχετο μαζί με Κλήρο και Λαό τα τείχη της Κωνσταντινουπόλεως και εμψύχωνε τον Λαό και τον ολιγάριθμο στρατό πού υπεράσπιζε την Κωνσταντινούπολη.  Φωτογραφίες & VIDEO,  Επιμέλεια Ανάρτησης: 

«Στερνό αντίο στον Τάκη Κυριακού», από τον τ. Δήμαρχο Κατερίνης, Μενέλαο Τερζόπουλο.

Εικόνα
Οι φωτογραφίες είναι από το Αρχείο τού Δημοσιογράφου Ανδρέα Κατσιάπη - Γαλανού.  Εδώ και σαράντα ημέρες, έφυγε από κοντά μας, ένας καταξιωμένος άνθρωπος, ένας άριστος οικογενειάρχης, ένας καλός καθηγητής από το Μουσικό Σχολείο, τέλος ένας καταξιωμένος πολίτης της Τοπικής Αυτοδιοίκησης και γενικά από την κοινωνία της Κατερίνης. ΠΟΙΟΣ ΗΤΑΝ Ο ΤΑΚΗΣ ΚΥΡΙΑΚΟΥ Ο Τάκης γεννήθηκε στην Κατερίνη, δεν έπλεε στα πλούτη, είχε φτωχούς γονείς αλλά τίμιους και δουλευτάρηδες. Παρόλα αυτά, με μεγάλες δυσκολίες κατορθώνει και τελειώνει το Δημοτικό-Γυμνάσιο και στην συνέχεια το Πανεπιστήμιο (τη Θεολογική Σχολή) και έρχεται στην Κατερίνη έτοιμος πλέον για δουλειά. Χάνει την μητέρα του πολύ γρήγορα και η ζωή του γίνεται πολύ πιο δύσκολη, αλλά παρόλα αυτά δεν τα παρατάει και κατορθώνει και τελειώνει τις σπουδές του. Αρχίζει και δουλεύει στην εκπαίδευση και μάλιστα στο τμήμα του Μουσικού Γυμνασίου και με την εργατικότητα του ανεβαίνει όλες τις βαθμίδες και φτάνει στη θέση του Διευθυντή.