Η «ερώτηση» και η «επερώτηση» στη Βουλή είναι το ίδιο και το αυτό; Η λεπτομέρεια κάνει τη διαφορά!



Γράφει, σχολιάζει και υπογράφει:
Ανδρέας Κατσιάπης - Γαλανός *

Μια από τις αγαπημένες φράσεις τού Ουΐνστον Τσόρτσιλ λένε ότι ήταν η εξής˙ «ο διάβολος κρύβεται στις λεπτομέρειες». Πρόκειται για φράση την οποία πολλοί από εμάς τη χρησιμοποιούμε στην καθημερινότητα μας για να αναφερθούμε στη δυσκολία μιας κατάστασης ή ενός καθήκοντος. Και πράγματι, οι λεπτομέρειες είναι εκείνες που, σε αρκετές περιπτώσεις, κάνουν και τη διαφορά!

Στη Βουλή, άλλη είναι η διαδικασία τής ερώτησης 
και άλλη είναι η διαδικασία τής επερώτησης.

Μια υπενθύμιση, λοιπόν, προς όσους ασχολούνται ενεργά με την Πολιτική και ειδικά από τη θέση τού Βουλευτή, αλλά και μια διευκρίνιση προς όσους θέλουν να λέγονται ενεργοί και ενημερωμένοι πολίτες: Όταν χρησιμοποιούν την ελληνική γλώσσα, να χρησιμοποιούν και τις κατάλληλες λέξεις, τις λέξεις που έχουν και ένα συγκεκριμένο νόημα και όχι άλλα να λένε, άλλα να εννοούν, άλλα να καταλαβαίνουν εκείνοι και άλλα να καταλαβαίνουμε εμείς οι υπόλοιποι…
Αλλά, γιατί τα λέω όλα αυτά; Τα λέω και τα επισημαίνω, επειδή τις τελευταίες ημέρες είδαμε στο διαδίκτυο κάποιες αναφορές που αφορούν κοινοβουλευτικές δράσεις, με ερωτήσεις και επερωτήσεις, οπότε καλό θα ήταν εδώ τώρα να διευκρινίσουμε τι είναι η ερώτηση και τι η επερώτηση. Δεν είναι το ίδιο οι δύο αυτές λέξεις. Άλλο είναι η ερώτηση και άλλο είναι η επερώτηση. Δεν μπορούμε να χρησιμοποιούμε τις δύο αυτές λέξεις για να πούμε ότι κατατέθηκε ένα ερώτημα σε έναν ή μία υπουργό. Είναι ανάγκη να πούμε επακριβώς για ποια διαδικασία πρόκειται: Για ερώτηση ή για επερώτηση;
Και επειδή γι’ αυτά που αφορούν δραστηριότητες της Βουλής υπάρχουν και καθ’ ύλην αρμόδιοι που έχουν ασχοληθεί ως προς τις λέξεις αλλά και ως προς τις διαδικασίες, καλό θα ήταν να τους επικαλεστούμε.

Δ.Τσάτσος: Η ερώτηση είναι ενημέρωση. 
Η επερώτηση είναι για έλεγχο της Κυβέρνησης, 
για πράξεις ή παραλείψεις της…!

Δημήτρης Τσάτσος (Συνταγματικό Δίκαιο, εκδόσεις Σάκκουλα, Τόμος Β’, 1992, σελ. 218-220). Ας γνωρίζουμε (ή ας θυμηθούμε), λοιπόν, ότι τα μέσα κοινοβουλευτικού ελέγχου μιας Κυβέρνησης είναι τα εξής: α) ο συνήθης κοινοβουλευτικός έλεγχος, β) ο επίκαιρος κοινοβουλευτικός έλεγχος, γ) η συζήτηση προ ημερησίας διατάξεως, δ) η σύσταση εξεταστικής επιτροπής και ε) η θέση ζητήματος εμπιστοσύνης ή δυσπιστίας προς την Κυβέρνηση.
Στο πλαίσιο του συνήθους κοινοβουλευτικού ελέγχου προβλέπονται μεταξύ άλλων και:
Η ερώτηση (αρ. 126 – 128 Κανονισμού της Βουλής). Οι Βουλευτές έχουν δικαίωμα να απευθύνουν γραπτές, σαφείς και σύντομες ερωτήσεις προς τους αρμόδιους Υπουργούς, τις οποίες καταθέτουν στη Βουλή, ζητώντας ενημέρωση ή πληροφόρηση για οποιαδήποτε δημόσια υπόθεση. Ο Υπουργός οφείλει να απαντήσει γραπτώς μέσα σε 25 μέρες, διαφορετικά η ερώτηση εγγράφεται στην ημερήσια διάταξη κατά τη σειρά καταχώρισής της και συζητείται στην αρχή των συνεδριάσεων κοινοβουλευτικού ελέγχου ή νομοθετικής εργασίας. Εάν ο ενδιαφερόμενος Βουλευτής κρίνει ότι η απάντηση δεν είναι επαρκής, μπορεί να καταθέσει επερώτηση (αρ. 135 παράγραφος 2 του Κανονισμού της Βουλής).
Η επερώτηση (άρθρα 134-137 του Κανονισμού της Βουλής). Οι Βουλευτές έχουν δικαίωμα να απευθύνουν στους Υπουργούς επερωτήσεις, με σαφώς καθορισμένο περιεχόμενο, που αποσκοπούν στον έλεγχο της Κυβέρνησης για πράξεις ή παραλείψεις της. Οι επερωτήσεις εγγράφονται στην ημερήσια διάταξη της Ολομέλειας της Βουλής – κατά τη σειρά καταχώρισής τους στο βιβλίο επερωτήσεων – και συζητούνται κατά την ίδια σειρά τις ημέρες του κοινοβουλευτικού ελέγχου. Η σχετική συζήτηση στη Βουλή, που είναι υποχρεωτική, περιορίζεται αποκλειστικά στο θέμα που αναφέρει η επερώτηση και ολοκληρώνεται σε μια συνεδρίαση. Στη συζήτηση συμμετέχουν μόνο οι επερωτώντες βουλευτές και ο αρμόδιος Υπουργός. Είναι δυνατή η συζήτηση περισσότερων επερωτήσεων, εφόσον αναφέρονται στο ίδιο θέμα.
Εν τέλει, αν το θέμα της επερώτησης έχει επίκαιρο χαρακτήρα η επερώτηση, εκ του Κανονισμού της Βουλής (αρ. 138) καλείται ‘‘επίκαιρη’’. Ο Πρόεδρος της Κοινοβουλευτικής ομάδας επιλέγει δύο από τις επερωτήσεις των Βουλευτών του και από το σύνολο η Διάσκεψη των Προέδρων επιλέγει μία, η οποία συζητείται στη συνεδρίαση κοινοβουλευτικού ελέγχου της Τρίτης. Οι δε επίκαιρες επερωτήσεις που δεν επελέγησαν, συζητούνται κατά τη σειρά της υποβολής τους ως απλές ερωτήσεις.

Οι κυβερνητικοί Βουλευτές, 
συνήθως, δεν κάνουν επερωτήσεις… 
Εκτός πια κι αν θέλουν να ελέγξουν 
την …Κυβέρνησή τους!

Μετά τα απολύτως προαναφερθέντα διαφωτιστικά, που ισχύουν στην κοινοβουλευτική πρακτική και πάγια θεωρία τού Συνταγματικού Δικαίου, καλό είναι να ξεχωρίζουμε τις δύο προαναφερθείσες κοινοβουλευτικές έννοιες (την έννοια της ερώτησης από αυτήν της επερώτησης) που αναφέρονται σε ξεχωριστές και ξεκάθαρα διαφοροποιημένες κοινοβουλευτικές διαδικασίες και να μην συγχέουμε τη διαφορετική τους έννοια αλλά και την ιδιαίτερη κοινοβουλευτική σημασία και βαρύτητα που έχει κάθε μια.
Αυτό το επισημαίνω, διότι οι έννοιες αυτές έχουν και μια διαφορετική πρακτική λειτουργία. Δηλαδή, ενώ η ερώτηση συνήθως τίθεται στον αρμόδιο Υπουργό απ’ όλο το φάσμα τής κοινοβουλευτικής εκπροσώπησης, δηλαδή τόσο από κυβερνώντες όσο και από αντιπολιτευόμενους Βουλευτές, η επερώτηση συνήθως υποβάλλεται στον αρμόδιο Υπουργό από Βουλευτές της Αντιπολίτευσης, καθώς στο πλαίσιο του κοινοβουλευτικού ελέγχου οι αντιπολιτευόμενοι, και όχι οι κυβερνητικοί Βουλευτές, ελέγχουν την Κυβέρνηση (με τις επερωτήσεις τους) για πιθανές πράξεις ή παραλείψεις της. 

Ε, ναι λοιπόν! 
Η λεπτομέρεια κάνει τη διαφορά! 
Δεν είναι το ίδιο η ερώτηση και η επερώτηση 
στην κοινοβουλευτική διαδικασία.

Τέλος, μια άλλη… «λεπτομέρεια» είναι ότι, αν ο Βουλευτής καταθέσει στη Γραμματεία τής Βουλής συγκεκριμένη ερώτηση ή επερώτηση, δεν είναι δυνατόν, μετά, να επιφέρει μεταβολές, όπως π.χ. να αλλάξει το περιεχόμενό της, να προσθέσει ή να αφαιρέσει κάτι στο περιεχόμενο της ή να αποχαρακτηρίσει την ερώτηση ή επερώτησή του και να τη χαρακτηρίσει εκ νέου.
Είδατε, λοιπόν, «λεπτομέρειες» που έχει και το κοινοβουλευτικό μας σύστημα; Από μια λεπτομέρεια άλλωστε κρίνεται ή κατευθύνεται κάποιες φορές και η ίδια μας η ζωή. Προσοχή, λοιπόν, στις λεπτομέρειες, διότι δεν βγήκε μάλλον τυχαία αυτή η φράση «ο διάβολος κρύβεται στις λεπτομέρειες»… 

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Ανδρέας Κατσιάπης-Γαλανός: Θετικές και αρνητικές εμπειρίες από επαφές μου με το κόμμα «ΝΙΚΗ» και με στελέχη του.

Κορυφώθηκαν οι εορταστικές εκδηλώσεις για την 25η Μαρτίου, στην Κατερίνη. (25 φωτογραφίες).

Αποκάλυψη! Ο Δημ.Νατσιός δεν στήριζε τους υγειονομικούς σε αναστολή, επειδή, λέει, «Η ΝΙΚΗ δεν είναι κίνημα αντιεμβολιαστών»!

Η εισήγηση της Ομοιοπαθητικής Ιατρού, Μάγδας Μιχαηλίδου, στην εκδήλωση με θέμα: «Ιατρική για τον άνθρωπο ή για το κέρδος»;

Να τι έγραφαν στη «ΝΙΚΗ» τού Νατσιού: Αποτελεσματική η νέα τεχνολογία mRNA των εμβολίων για τον κορωνοϊό!

Δήμαρχος Κατερίνης, Γιάννης Ντούμος: Χρόνια πολλά, Έλληνες, χρόνια ευλογημένα, χαρούμενα, ειρηνικά!

Τη δημιουργία Δημοτικού Λιμενικού Ταμείου αποφάσισε το Δ.Σ. Κατερίνης.

Κι άλλο ευτράπελο στον Δήμο Δίου-Ολύμπου. (Δημοσιεύει ο Γιώργος Κολωνιάρης).

Αστυνομικός Δ/ντής Γ.Τζήμας: Αφανείς ήρωες των προσπαθειών μας, οι οικογένειές μας! (84 Φωτογραφίες)