Η εισήγηση της Ομοιοπαθητικής Ιατρού, Μάγδας Μιχαηλίδου, στην εκδήλωση με θέμα: «Ιατρική για τον άνθρωπο ή για το κέρδος»;

Το κείμενο που δημοσιεύεται εδώ σήμερα, είναι εισήγηση της ομοιοπαθητικής ιατρού, Μάγδας Μιχαηλίδου, στην τρίωρη εκδήλωση που οργάνωσε και πραγματοποίησε η πρωτοβουλία πολιτών «ΦΛΟΓΑ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ», το απόγευμα του Σαββάτου 4 Ιουνίου 2022, στο συνεδριακό κέντρο τού Δήμου Κατερίνης. 

Το θέμα τής εκδήλωσης ήταν το εξής: «Πανδημία, τέλος; Ή απλώς αρχή νέων δεινών; Ιατρική, για τον άνθρωπο ή για το κέρδος»;

 

Η εισήγηση της Ομοιοπαθητικής Ιατρού,

Μάγδας Μιχαηλίδου (4/6/2022).

 

«Ονομάζομαι Μάγδα Μιχαηλίδου και τα τελευταία χρόνια ζω και εργάζομαι στην Κατερίνη ως ομοιοπαθητικός. Ολοκλήρωσα τις σπουδές μου στην Ιατρική, στον τομέα της αιματολογίας στο νοσοκομείο ΑΧΕΠΑ, ενώ ασχολήθηκα, στην αρχή της ειδικότητας, δύο χρόνια με την Παιδιατρική στα νοσοκομεία της Ρόδου και της Κατερίνης.

Η ενασχόλησή μου με τις αιματολογικές νόσους είχε ως αποτέλεσμα να βρίσκομαι σε καθημερινή επαφή, για μεγάλα χρονικά διαστήματα, με τους ασθενείς που νοσηλεύονται.. οι θεραπείες που χρησιμοποιούνται είναι κυρίως χημειοθεραπείες, ανοσοθεραπείες, μεταγγίσεις. Στις θεραπείες αυτές σκοτώνουμε όλα τα αρχέγονα μητρικά κύτταρα του οργανισμού με την ελπίδα να γεννηθούν καινούργια υγιή κύτταρα. 

Παρεμβαίνουμε στο ανοσοποιητικό σύστημα για να το ξεγελάσουμε και να μετριάσουμε τα συμπτώματα. Οι παρεμβάσεις που κάνουμε είναι ολοκληρωτικές και καθολικές. Παρότι είναι ένα ακραίο παράδειγμα, γιατί αναφερόμαστε σε νόσους απειλητικές για την ζωή, συμβολίζει και τον τρόπο με τον οποίο λειτουργεί η δυτική ιατρική σκέψη: Παρέμβαση, καταστροφή, επιβολή. Καταστρέφουμε τους οργανισμούς για να τους ξαναδημιουργήσουμε. Αυτή η παρέμβαση είναι και η θέση κλειδί της σύγχρονης ιατρικής καθώς και η τεράστια διαφορά με την ομοιοπαθητική και τις υπόλοιπες εναλλακτικές θεραπείες.

          Ενώ λοιπόν στη μία θέση υπάρχει ολοκληρωτική παρέμβαση, στην εναλλακτική θεραπευτική αγωγή υπάρχει στήριξη και βελτίωση της λειτουργικότητας του ανθρώπινου σώματος. Χωρίς χορήγηση χημικών ουσιών που συχνά διαταράσσουν την φυσιολογική χλωρίδα του οργανισμού και αναστατώνουν την ομαλή λειτουργία, οι εναλλακτικές θεραπείες εστιάζουν στην ενδυνάμωση του συστήματος υγείας. Γενικά και αόριστα; Ναι !

Η ενδυνάμωση γίνεται στο σύνολο του οργανισμού και όχι μερικά στο σύμπτωμά του. Αυτός που υποφέρει από στομαχικές διαταραχές, δεν θα βελτιώσει μόνο τα ενοχλήματα που έχει αλλά θα είναι πιο ήρεμος, θα κοιμάται καλύτερα, θα υποχωρήσουν οι πόνοι που ένιωθε όταν σηκωνόταν το πρωί από το κρεβάτι. Αυτός που υποφέρει από ημικρανίες, θα βελτιώσει ταυτόχρονα και τις συνήθειες του εντέρου, το άσθμα που τον ταλαιπωρούσε τόσο καιρό..

Στην κλασική ιατρική μαθαίνουμε να χτυπάμε το σύμπτωμα, τον πυρετό, τον βήχα, τον πόνο, το εξάνθημα… Το σύμπτωμα είναι η κύρια έκφραση ενός οργανισμού που χρησιμοποιεί για να ‘‘μιλήσει’’ στον άνθρωπο και να του δώσει το ερέθισμα να αντιδράσει και να μπει στη διαδικασία της διόρθωσης. Ο πυρετός είναι η κινητοποίηση των κυττάρων του οργανισμού να εξουδετερώσει πιθανό μικροβιακό παράγοντα και με την αύξηση της θερμοκρασίας να εξοντώσει την βλάβη στο σώμα. Ο βήχας είναι το αντανακλαστικό για να διώξει ο οργανισμός τον ερεθιστικό παράγοντα, είτε βλέννη, είτε σκόνη. Η αμυγδαλίτιδα φλεγμονή στα παρίσθμια είναι η πρώτη άμυνα του οργανισμού στην είσοδο μικροβίων, το έκζεμα επίσης. Όλα αυτά και πολλά πολλά άλλα είναι η έκφραση του οργανισμού, η αντίδρασή του.

Στην κλασική ιατρική, το πρώτο που κάνουμε είναι να καταπιέσουμε την αντίδραση αυτή. Δίνουμε αντιπυρετικά, αντιβηχικά, αντιεμετικά, αναλγητικά και πολλά άλλα. Προσπαθούμε να κοιμίσουμε τον οργανισμό όταν αυτός ενεργοποιείται. Και καταλήγουμε σταδιακά σε κοιμισμένους οργανισμούς. Αυτούς που όταν έρχονται τα εξωγενή ερεθίσματα ή οι εσωτερικές διαταραχές, δεν μπορεί πλέον να αντιδράσει (ο ανθρώπινος οργανισμός), γιατί έχει μάθει να κοιμάται..

Στην παιδιατρική συνηθίζουμε να λέμε: μη δίνετε στα παιδιά αντιπυρετικό εύκολα. Μη φοβάστε τον πυρετό, εκτός και αν το παιδί είναι νωθρό και δεν μας δείχνει καλή εικόνα ο οργανισμός του. Τα παιδιά είναι ένα απλό και επιτυχημένο παράδειγμα για το πώς αντιδρά το σώμα μας. Ανεβάζουν πυρετό και η διάθεσή τους είναι καλή, παίζουν, γελάνε à δυνατός οργανισμός. Μπορεί να τα καταφέρει. Του δίνουμε χρόνο και τον παρακολουθούμε. Ανεβάζει πυρετό και θέλει να κοιμάται δεν αισθάνεται καλά à αδύναμος οργανισμός. Θέλει υποστήριξη αλλά όχι καταπίεση.

Στην κλασική ιατρική δίνουμε φάρμακα, συνήθως πολλά. Ξεκινάμε με λίγα και καταλήγουν κάποιοι, κυρίως ηλικιωμένοι, να παίρνουν μία σακούλα φάρμακα.

Κάθε φορά που παίρνουμε κάτι για να διορθώσουμε ένα πρόβλημα, δημιουργείται στο σώμα μας κάτι νέο (πρόβλημα). Είναι οι γνωστές παρενέργειες. Και είναι πολλές. Λίγο ή πολύ τις έχουμε δει όλοι επάνω μας. Το στομάχι μας, τα νεφρά μας, το δέρμα μας, η διάθεση μας…

Τελευταία, βλέπουμε όλο και πιο συχνά να έρχονται στα ιατρεία μας ενημερώσεις για απόσυρση φαρμάκων... Accupron, accuretic, epanutin και άλλα, αλλά και συστάσεις. Προσοχή στη χορήγηση. Όχι πλέον με ψιλά γράμματα στο εσωτερικό φυλλάδιο του κουτιού αλλά με επίσημη σύσταση για προσοχή. 

Τι γίνεται; Η φαρμακοκινητική και η φαρμακολογία έχουν αδυναμίες; Όχι. Η φαρμακοβιομηχανία βρίσκεται στην πιο ισχυρή της φάση. Εδώ και χρόνια, αλλά τώρα ακόμη πιο πολύ.

Τι γίνεται λοιπόν; Ο άνθρωπος είναι πλέον πιο αδύναμος. Δεν έχει δυνάμεις να αντιδράσει. Το σώμα του δεν μπορεί να μιλήσει. Έχει μάθει να κάθεται και να μασάει φάρμακα.

Τι μπορούμε να κάνουμε; Να αντιδράσουμε! Πώς; Να ξυπνήσουμε τους εαυτούς μας, να βάλουμε το σώμα μας σε διαδικασία να παλεύει να ενεργοποιείται.

Με ποιόν τρόπο;

Με την ενδυνάμωση. Την ομοιοπαθητική, τον βελονισμό, τη σωστή διατροφή, την κίνηση, την αναζήτηση. Μπορούμε να είμαστε υγιείς χωρίς να παίρνουμε μια σακούλα φάρμακα.

Τα τελευταία χρόνια, βλέπουμε στα νοσοκομεία, στα ιατρεία πόνου, τη χρήση του βελονισμού. Ένα άριστο παράδειγμα προς μίμηση. Ο ασθενής έχει τη δυνατότητα να μη χρησιμοποιεί φάρμακα με συχνά βλαβερές συνέπειες πάνω του αλλά με τη χρήση του βελονισμού να βελτιώνει τον πόνο του, την ποιότητα της καθημερινότητάς του αλλά και την ποιότητα της υγείας του.

Ο βελονισμός θα δει τον άνθρωπο στην ολότητά του. Και μαζί με τους πόνους του θα βελτιώσει και τη λειτουργικότητα του συνολικού συστήματος. Αυτόματα ενεργοποιείται, γίνεται καλύτερος μαχητής. Στο εξωτερικό υπάρχουν, στα κρατικά νοσοκομεία, τμήματα ομοιοπαθητικής για να θεραπεύουν αλλά και για να αποτοξινώνουν τους ασθενείς από την υπερβολική χρήση φαρμάκων. Στο Ηνωμένο Βασίλειο, μέχρι πρόσφατα, η χρήση ομοιοπαθητικών σκευασμάτων ήταν μέσα στον κρατικό προϋπολογισμό. Το κόστος όμως μίας ομοιοπαθητικής θεραπείας είναι μικρό. Τα κέρδη για τους επαγγελματίες, μηδαμινά. Όπου το κέρδος χάνεται, το συμφέρον και οι επιτήδειοι εμφανίζονται σαν την Λερναία Ύδρα.

Ο άνθρωπος είναι πλέον προϊόν εκμετάλλευσης. Χρησιμοποιούμε την υγεία του για να βγάλουμε κέρδος. Χρησιμοποιούμε τον φόβο για να τον χειραγωγήσουμε. Και ο φόβος της υγείας, ο φόβος του θανάτου, είναι ο χειρότερος. Και είναι το πιο δυνατό μέσο που μπορεί να χρησιμοποιήσει αυτός που θέλει την εξουσία.

Στα χρόνια του COVID έγινε ξεκάθαρο. Ένας δυνατός ιός χρησιμοποιήθηκε μαζικά για να τρομοκρατήσει και να φοβερίσει. Η πολιτική αρχή αντί να ενισχύσει το σύστημα υγείας μπροστά στην πανδημία που παρουσιάστηκε, άρχισε να κλείνει νοσοκομεία, να απορρίπτει ιατρούς, νοσηλευτές, ιατρικό προσωπικό. Εκεί μπήκε το κέρδος. Εκεί, η υγεία και η σημασία του ανθρώπου και της ανθρωπιάς έκανε πέρα..

Είδαμε ασθενείς να πεθαίνουν μόνοι τους, και τρομάξαμε. Είδαμε ιατρούς να μη μπορούν να τους βοηθήσουν και, τρομάξαμε. Οι ίδιοι οι ιατροί τρομάξανε. Ξεκίνησαν τυφλές θεραπείες ελπίζοντας.

Είναι γνωστό ότι ο ιός αυτός επιτίθεται στο ανοσοποιητικό σύστημα. Εκεί που ο σύγχρονος άνθρωπος έχει μάθει τον οργανισμό του να κοιμάται. Μας πιάσανε στον ύπνο.

Στην αρχή της πανδημίας, οι ιατροί πελαγώσαμε.. πώς αντιμετωπίζεται; Κορτιζόνη, αντιβιώσεις σε σχήματα διπλά και τριπλά. Τίποτε. Αυτοί που άντεξαν, άντεξαν.. αυτοί που ο οργανισμός τους λαγοκοιμόταν και κατάφεραν να ξεπεράσουν μαζί και την μοναξιά της απομόνωσης στη νοσηλεία τους, γύρισαν στα σπίτια τους.. και χρόνο με τον χρόνο ο ιός εξασθένησε. Οι ιατροί τον μάθαμε λίγο καλύτερα. Μας είπανε, όχι κορτιζόνη, όχι αντιβίωση, μόνο αν χρειαστεί και μετά από εξέταση. Γιατί μαζί με όλα τα άλλα οι ιατροί  σταμάτησαν να εξετάζουν. Ο φόβος που μας προκάλεσαν, μας έκανε να ξεχάσουμε την ιδιότητά μας και γίναμε τηλεφωνητές. Υπηρεσίες από το τηλέφωνο.

Και ήρθαν και τα περίφημα εμβόλια. Με την ιατρική κοινότητα να ξεχωρίζει ότι οι νέες μεταλλάξεις δεν καλύπτονται από τον εμβολιασμό. Μία αλήθεια που παρουσιάστηκε κεκλεισμένων των θυρών. Δεν δόθηκε καμία ευκαιρία στον πολίτη να αμφισβητήσει. Πώς θα γίνει η αμφισβήτηση όταν αγνοείς;

Ο ιός δεν έχει την βαρύτητα που είχε στην αρχή. Ακολούθησε τη μακρόχρονη φυσική πορεία του και σιγά σιγά εξασθένησε. Πλέον, τα περιστατικά, τους τελευταίους έξι μήνες, είναι απλή καθημερινή ίωση.. χωρίς να προσβάλει το κατώτερο αναπνευστικό, χωρίς να χρειάζεται ειδική αντιμετώπιση.

Ο εμβολιασμός θεωρείται αναγκαία συνθήκη σε μία ίωση που δεν καλύπτει. Τα περιστατικά νοσηλείας και οι θάνατοι δεν έχουν να κάνουν πλέον με τον COVID. Τα ποσοστά θανάτου όμως, σύμφωνα με την ελληνική στατιστική υπηρεσία, το 2022 σε σχέση με το 2021 και το 2020, είναι αυξημένα. Γιατί; Γιατί δεν μιλάει κανείς για τους αθλητές και για την αύξηση των ανακοπών; Γιατί κανείς δεν μιλάει για τα παιδιά που χάθηκαν ξαφνικά; Ο φόβος όμως και η τρομοκρατία επιμένουν. Και η άγνοια κυριαρχεί. Ο ιός βρίσκεται στην αποδρομή του, αν όχι στο τέλος του. Η  ενημέρωση του πολίτη όμως είναι μονομερής.

Η αντίθετη άποψη, για οτιδήποτε, μαχαιρώνεται. Ακόμη και μια ανάρτηση στα ΜΜΕ, έχει νομικές συνέπειες. Δεν έχει κανείς το δικαίωμα να έχει αντίθετη άποψη από αυτή που μοιράζεται στα τηλεοπτικά δίκτυα από αυτούς που θεωρούν ότι έχουν την εξουσία. Ο φόβος της υγείας πρέπει να συνοδεύεται και από τον φόβο της έκφρασης. Απολύσεις , πρόστιμα , περιορισμοί, διαχωρισμοί. Είναι όλα γνωστά και είναι όλα δίπλα μας, στο σπίτι μας, στο σπίτι του φίλου μας.

Πώς θα συνεχίσουμε;

Όπως φαίνεται, η πολιτική εξουσία σε θέματα υγείας έχει μεγαλύτερη βαρύτητα από την επιστημονική ιατρική άποψη. Αυτό όμως είναι κάτι που πρέπει να μας ωθήσει να ενεργοποιηθούμε. Καταρχάς, στην υγεία μας. Και μαζί και στην σκέψη μας. ‘‘Νους υγιής εν σώματι υγιεί’’. Ας δώσουμε την ευκαιρία στο σώμα μας να ξυπνήσει. Ας εφαρμόσουμε την εναλλακτική ιατρική παράλληλα, και σιγά σιγά ας προσπαθήσουμε να ξεφορτωθούμε τη σακούλα με τα φάρμακα. Ας είμαστε ανοιχτοί όχι μόνο σε αυτό που μας προσφέρουν οι άρχοντες του τόπου αλλά και στην φροντίδα των ιατρών και των ανθρώπων εκείνων που δεν τους νοιάζει μόνο η αρρώστια αλλά ο άνθρωπος στην ολότητά του.

Η ομοιοπαθητική είναι μία από τις θεραπευτικές εκείνες μεθόδους που δεν έχει καμία παρενέργεια, δεν προκαλεί καμία βλάβη στο σώμα μας, δεν ασχολείται με χημικές ουσίες και προσμίξεις. Στόχος της είναι η ενδυνάμωση της υγείας. Προσπαθεί να δυναμώσει το αμυντικό μας σύστημα για να γίνει ο καλύτερος μαχητής στην αντιμετώπιση όλων των  σωματικών και ψυχικών προβλημάτων. Δεν υπάρχει περιορισμός στο τι μπορεί να αντιμετωπισθεί με την βοήθεια της ομοιοπαθητικής. Από το παιδικό άσθμα, το έκζεμα, την βρογχιολίτιδα, την ωτίτιδα έως την αρθρίτιδα, τη χολοκυστίτιδα, την ουρολοίμωξη, τις κρίσεις πανικού, την κατάθλιψη, την ημικρανία, την κακοήθεια. Εκεί που η δυτική επιστήμη σηκώνει τα χέρια ψηλά, έρχεται η ομοιοπαθητική να βοηθήσει, να ανακουφίσει και να χαρίσει την ίαση.

Τα ομοιοπαθητικά φάρμακα παρασκευάζονται με φυσικό τρόπο και δεν έχουν καμία σχέση με τα χημικά. Διατίθενται σε πολλά φαρμακεία και είναι αναγνωρισμένα από τον Ελληνικό Οργανισμό Φαρμάκων (Ε.Ο.Φ) από το 1994, σύμφωνα με τη σχετική ευρωπαϊκή οδηγία.

Κατά την διαδικασία παρασκευής τους έχουν αραιωθεί σε τέτοιο βαθμό ώστε να καταργηθεί οποιαδήποτε πιθανότητα παρενέργειας, ενώ, αντίθετα, με τη βοήθεια των κρούσεων - δονήσεων έχει ενισχυθεί η θεραπευτική τους ιδιότητα. Γι’ αυτόν τον λόγο δίνονται και σε περιπτώσεις που άλλα φάρμακα αντενδείκνυνται, όπως κατά τη διάρκεια της κύησης, τη βρεφική ηλικία, την τρίτη ηλικία κ.α.

Στις οξείες ασθένειες, το θεραπευτικό αποτέλεσμα είναι άμεσο. Στις χρόνιες περιπτώσεις -και ανάλογα με το επίπεδο υγείας του ασθενή- τα αποτελέσματα μπορεί να είναι και εκεί άμεσα ή να χρειαστεί περισσότερο χρόνο. Συνήθως, ακόμη και σε έντονα εξασθενημένους - ταλαιπωρημένους οργανισμούς, ο ασθενής βλέπει σημαντική αλλαγή στην κατάσταση της υγείας του, το αργότερο μέσα σε έναν χρόνο.

Κατά την διάρκεια της ομοιοπαθητικής θεραπείας, δεν διακόπτεται η αγωγή που παίρνει ο ασθενής. Η θεραπεία δίνεται παράλληλα και δεν επηρεάζει καθόλου τη δράση των κλασσικών φαρμάκων, ενώ η απογαλακτισμός από τη φαρμακευτική αγωγή γίνεται από τον ιατρό που τη συνέστησε.

Η προσωπική μου άποψη είναι ότι η ομοιοπαθητική θα έπρεπε να διδάσκεται ως μάθημα στις ιατρικές σχολές ώστε όλοι οι νέοι ιατροί να έχουν μια εικόνα και γνώση στο πώς λειτουργεί αυτή η θεραπευτική μέθοδος. Όπως μαθαίνουμε τη φαρμακολογία, τη παθοφυσιολογία, τη βιοχημεία.

Το γεγονός ότι η ομοιοπαθητική βλέπει ολιστικά τον άνθρωπο και όχι τμηματικά, πιστεύω ότι είναι προς όφελος των ασθενών αλλά και των ιατρών ως προς την αντιμετώπιση των περιστατικών. Η ομοιοπαθητική έχει διαφορετική φιλοσοφία στη θεραπευτική αντιμετώπιση, αλλά σε συνεργασία με τη Δυτική ιατρική μπορεί αν λειτουργήσει άριστα.

Σας ευχαριστώ για την υπομονή σας και εύχομαι ένα μέλλον με υγεία για όλους μας». 

Η παρουσίαση όλης της εκδήλωσης είναι αναρτημένη στον ακόλουθο σύνδεσμο: https://stalagmaties.blogspot.com/2022/06/1_7.html